در دو سال ریاست جمهوری دکتر حسن روحانی ، شعارهای زیادی از جمله انتقادپذیری و تحمل مخالفین سر داده شد که هر کدام در جایگاه خود دارای ارزشهای بالایی هستند و در صورت عمل به آنها می توان گفت حرکتی نو و سازنده شکل گرفته است.
اما پس از توقیف و همچنین تذکر به چند رسانه مکتوب و مجازی دلواپس نظام و منتقد رویکرد هسته ای به جرات می توان گفت: کابینه دولت تدبیر و امید آنطور که باید و شاید تحمل مخالفین را ندارند ،چرا که با توجه به نامگذاری سال برای همدلی و همزبانی تلاشی صورت نمی دهند بلکه مخالفان و منتقدان و یا به عبارتی دلواپسان در زمینه هسته ای و دیگر مسایل کلان ملی را مورد عتاب قرار دادند.
این درحالی است مقام معظم رهبری فرمودند:
بعضی‌ها موافقت کردند، بعضی مخالفت کردند؛ در این مطبوعات ما، در این نوشته‌های [کشور] ما، در سایت‌های فضای مجازی و غیره، بعضی ستایش میکنند، بعضی هم مخالفت میکنند؛ به اعتقاد بنده مبالغه نباید کرد، عجله هم نباید کرد، باید ببینیم چه اتّفاقی خواهد افتاد؛ البتّه من به خود مسئولین هم این را گفته‌ام همین چند روز؛ مسئولین باید بیایند مردم را و بخصوص نخبگان را از جزئیّات و واقعیّات مطّلع کنند؛ ما چیز محرمانه نداریم، چیز مخفی نداریم. این مصداق همدلی با مردم است؛ همدلی و همزبانی که ما گفته‌ایم(۸)، همدلی یک چیز زورکی نیست، یک چیز دستوری نیست که کسی دستور بدهد که مردم همدلی کنید، مردم هم بگویند چشم، این همدلی نمیشود؛ همدلی مثل یک گل است، مثل یک نهال و بوته‌ی گل است، باید نهال را نشاند در زمین، بعد از آن مراقبت کرد، آن را آبیاری کرد، از لطمه زدن به آن باید جلوگیری کرد تا این همدلی رشد کند؛ بدون این، همدلی نخواهد شد.
۱۳۹۴/۰۱/۲۰
اکنون با توجه به این سخنان باید پرسید دولت به چه میزان توانسته مردم و نخبگان را از جزییات مذاکره آگاه کند و از مخفی کاری و سفسطه پرهیز کرده و با تحمل مخالفین و دلواپسان جهت باروری نهال همدلی تلاش کند؟
در جامعه اسلامی مردم و نخبگان می توانند آزادانه به انتقاد بپردازند و امت اسلامی را از خطرهای بزرگتر در آینده دور سازند چرا که این کار از استباهات بزرگتر در آینده جلوگیری می نماید.
بر همین اساس خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: "وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْری تَنْفَعُ الْمُوءْمِنینَ"؛ و پند ده! زیرا که پند در موءمنان سودمند می افتد.
تذکر، فراموشیها و ناآگاهیها را به هوشیاریها و بیداریها دگرگون می کند و همگان را در جامعه به حضور و مراقبت همه سویه فرا می خواند. در چنین جامعه ای، کم کاریها، کندکاریها و بدکاریها، کمتر به چشم می خورد و هر یک از افراد خود را موظف می دانند که به دیگران هشدار و تذکر دهند تا کارها در روال و روند واقعی خود قرار گیرد.
آیات و روایات بسیاری بر این معنی دلالت دارند که موءمنان و باورمندان، نباید به افراد چاپلوس و کسانی که همواره از خوبیها سخن می گویند و بر سستیها سرپوش می گذارند، میدان دهند و اینان باید دوستانی برگزینند که در کنار ستایش، به نقد رفتار و کارکرد آنان نیز بپردازند و مثل آینه خوبی و بدی، شایستگیها و کاستیها را بر آنان بنمایانند.
امام صادق علیه السلام می فرماید: "الْمُوءْمِنُ أَخُو الْمُوءْمِنِ عَیْنُهُ وَ دَلِیلُهُ لَا یَخُونُهُ وَ لَا یَظْلِمُهُ وَ لَا یَغُشُّهُ وَ لَا یَعِدُهُ عِدَةً فَیُخْلِفَهُ؛ موءمن برادر موءمن است و به منزله چشم او و راهنمای اوست؛ هرگز به او خیانت و ستم نمی کند، با او غش و تقلب نمی کند و هر وعده ای به او دهد، سر برنخواهد تافت."
و نیز امام کاظم علیه السلام می فرماید: " وَ سَاعَةً لِمُعَاشَرَةِ الْإِخْوَانِ وَ الثِّقَاتِ الَّذِینَ یُعَرِّفُونَکُمْ عُیُوبَکُمْ وَ یُخْلِصُونَ لَکُمْ فِی الْبَاطِنِ؛ ...و بخشی از زمان را برای رفت و آمد با برادران دینی و مورد اعتمادی که کاستیها و سستیهای شما را به شما معرّفی می کنند و در باطن برای شما اخلاص می ورزند، ویژه سازد."
همچنین این نقد پذیری ها آثاری نیز در بر دارد:
* نقد پذیری موجب نوعی کسب معیار سنجش برای رفتارهای آینده است.
* نقد پذیری باعث کاهش وسوسه انسان نسبت به انجام بسیار زیاد کارها در یک زمان و آگاهی نسبت به خطر پراکندگی قواست.
* نقد پذیری موجب تبیین اولویتهای زندگی است؛ زیرا معمولاً رفتارهای اضافی وغلط مورد نقد قرار می گیرند.
* نقد پذیری نوعی غربال رفتاری و اخلاقی است که عیوب را از محسنات جدا می کند.
* نقد پذیری، موجب تشخیص دوستان مناسب نیز می شود؛ چنان که علی علیه السلام فرمود:"برگزیده ترین مردم در نظر تو باید کسی باشد که عیبهای زندگی ات را به تو هدیه کند و در تکامل نفس کمک تو باشد."
* با توجه به محدودیت عمر، با پذیرش نقد دیگران (نقد صادقانه و خیرخواهانه)، انسان می تواند زمان عمر مفید خویش را بیشتر کند.
پس از مطالعه این احادیث و روایات باید گفت: توقیف هفته نامه 9 دی و همچنین تذکر به روزنامه کیهان و پایگاه خبری تحلیلی رجا نیوز برخلاف اخلاق اسلامی می باشد ،زیرا همانطور که ذکر شد اسلام انقاد و انتقاد پذیری را مورد ستایش قرار داده و کسی را که از انسان انتقاد می کند برگزیده ترین مردم می داند.
جناب روحانی رئیس جمهور ملت ایران در سال گذشته طی یک سخنرانی بیان کرد:
" فکر نمی‌کنم هیچ زمانی اینچنین بدون دغدغه و به راحتی از شخص رییس‌جمهوری، از کار دولت و راه دولت نقد و انتقاد می کردند. ما پذیرای انتقاد هستیم و آن را قبول و مفید و لازم می‌دانیم؛ البته انتقادی که سازنده و توأم با دلسوزی باشد و با هدف اصلاح امور انجام بگیرد."
به نظر می رسد مخاطبین نمی دانند کدامیک از این تناقضات را باور نمایند ، شعار انتقاد پذیری و یا تذکر ،توقیف و شاید هم در پاره ای از مواقع توهین محترمانه به منقدین را باید باور کنند؟
سخن پایانی : در آخر باید گفت ؛ چطور می شود که انتقاد دولتهای غربی از سیاست خارجی و رویکرد هسته ای ملت ایران که با توهین ، تحقیر و تهدیدهای فراوان همراه است احلی من العسل می شود ، اما انتقادات سازنده رسانه های داخلی که از جانب افراد مسلمان و دلسوز نظام نوشته شده اند همانند سرب داغی دولت را می سوزاند؟
این روزها بیش از هر زمانی در عمر سی و چند ساله نظام اسلامی از جانب دشمن تهدید به حمله نظامی می شویم و استکبار جهانی از هر راهی برای ضربه زدن به ما استفاده می نماید ، کاش به جای توقیف و تذکر به نشریات داخلی در راستای باروری نهال همدلی تلاش می نمودید ، بر اساس بیانات مقام معظم رهبری نکات محرمانه و مخفیانه مذاکرات را برای مردم بازگو می کردید و پس از ایجاد یک اتحاد و انسجام ملی با همه گروه ها و احزاب یکصدا و یکدل جواب تهدیدات و توهین های بی شرمانه دول غربی و استکبار جهانی را می دادید.
کاش به معنای واقعی کلمه فراجناحی بودید...
