یادداشتهای سید منصوری

قلب ما انسان ها کپسولی از احساسات است. از خنده و گریه گرفته، تا خشم و محبت و ... هرکدام یکی از انواع احساسات انسانی هستند؛ که به روش‌های مختلف از خود نشان می‌دهیم.

گردانندگان رسانه های بزرگ جهان به خوبی روی احساسات و عواطف انسانی شناخت دارند؛ و به درستی می‌دانند؛ که چه زمانی باید از آن‌ها سود ببرند. رسانه های فارسی زبان خارجی نیز همیشه می‌خواهند مخاطب را برای مدت طولانی همراه خود نگه‌دارند. به همین دلیل تلاش می‌کنند؛ به احساسات مخاطب احترام بگذارند. به این شگرد در رسانه، تکنیک گنجشک در دست می‌گویند.

از همان دوران نوجوانی به نویسندگی علاقه داشتم. ورق به ورق دفترهایم پر از دلنوشته های کوتاه و بلند بود. فرقی نمی کرد دفتر ریاضی باشد یا دفتر ادبیات فارسی، هر دفتری را که باز می کردید در حد چند جمله در آن نوشته ای برای خواندن وجود داشت.

‌
اولین روزی که وارد حرفه خبرنگاری شدم هیچ چیز به اندازه اینکه هزاران نفر می توانند نوشته های هایم را بخوانند خوشحالم نمی کرد؛ اما این آغاز راه بود و هنوز به خوبی نمی دانستم چه تفاوت هایی بین نوشته برای خود و نوشته برای دیگری وجود دارد. این را نمی دانستم که وقتی محتوایی برای عموم منتشر می شود مردم واژه به واژه و جمله به جمله آن را قضاوت می کنند؛ و درباره اش نظر می دهند.

به مناسبت ماه مبارک رمضان جناب حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالجواد شمس الدین امام جمعه محترم بندرانزلی دیداری با جوانان نخبه این شهرستان داشتند که بنده نیز در این جمع به سخنرانی پرداختم. متن کامل این سخنرانی را می توانید در اینجا بخوانید:

پا نهادن در میدان خبرنگاری که یکی از سخت ترین شغل های دنیاست نمی تواند سرچشمه ای جز عشق به یک کار داشته باشد.

خبرنگاری در کشور ما نیز بیش از سایر نقاط دنیا سختی های خاص خودش را دارد چرا که در صورت انجام کوچکترین انتقاد ها از واقعیت های تلخ اجتماع باید خود را برای بزرگترین توهین ها و بی احترامی ها آماده نمایید.

رهبر معظم انقلاب اسلامی، همه ساله در سالروز عروج معمار کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) نکاتی را در رابطه با خط فکری انقلاب اسلامی مطرح می کنند که از جمله مهمترین سخنرانی های ایشان در طول سال است.

شاید یکی از مهمترین نکات سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی تاکید بر این نکته بود که حضرت امام میراث فرهنگی نیست:

“بزرگ‌ترین درسی که امام بزرگوار به ما داد، درس روحیّه و ذهن و عمل انقلابی است؛ این را باید فراموش نکنیم. امام میراث فرهنگی نیست؛ بعضی به امام به چشم میراث فرهنگی نگاه میکنند. امام زنده است؛ امام، امام ما است؛ امام، پیشوای ما است؛ امام، در مقابل ما است. بله، جسم امام نیست، امّا سخن امام و راه امام و فکر امام و نفَس امام زنده است؛ با این چشم به امام نگاه کنید و از او بیاموزید.”